الان خوابیدم روتخت بیمارستان پنجره روبازکردم.نسیم خیلی مهربونه 1جورقشنگی روصورتمونازمیکنه..چشامومیبندم کاش میشدبخوابم.ازینجامتنفرم.متنفر.1جورایی اینجانامرده!
.وقتی ازکناربخش سرطانیهاوپیوند مغزاستخوان ردمیشدم باخودم گفتم چندنفرالان تواون اتاقادارن زجرمیکشن..چندنفرچشم انتظاردعای من کوچیکن چندنفربا1دعای کوچیک من خوب میشن..ومن چه خودخواهانه شبامیخوابم بدون اینکه یادم باشه زیرسقف این آسمون کبودبیمعرفت..آدمای ریزودرشتی هستن که چشمشون دنبال پول وپله نیست.فقط محتاج ذکرزیرلب امثال ماهستن..فقط کافیه1بارروحت براشون پروازکنه..1باردستاتوبالابیاری ودعاشون کنی..باورکن حتی1بارهم دلت براشون بلرزه کافیه..همون1کوچولوروهم خداقبول داره چون نشون میده دلت قد1آسمون پرستاره جاداره..حیف حالم بده وگرنه بیشتردلمومیریختم روطبق ..
نویسنده.ترنج
منبع : http://elecbook.ir